Κυλληνη

Η Κυλλήνη μπορεί να είναι μικρή, αλλά αποτελεί σίγουρα σημαντικό σημείο αναφοράς στην ευρύτερη περιοχή της Ηλείας, όχι μόνο επειδή από εδώ αναχωρούν  τα πλοία για τις ακτές της Ζακύνθου και της Κεφαλονιάς, αλλά και για πλούσια  ιστορία που κουβαλάνε στους χώρους τους, το Κάστρο Χλεμούτσι και το διάσημο μοναστήρι της Παναγίας της Βλαχέρνας. Άλλοι έρχονται ως εδώ για τα ιαματικά λουτρά κι άλλοι, απλά, για να απολαύσουν τις μεγάλες αμμουδιές, μπροστά στα πεντακάθαρα νερά του Ιονίου.

Για να φτάσεις στην Κυλλήνη, ακολουθείς τον εθνικό δρόμο για τον Πύργο και λίγο πριν την Ανδραβίδα, στρίβεις δεξιά με κατεύθυνση προς τη θάλασσα. Το κάνουν κάθε χρόνο χιλιάδες τουρίστες των Ιονίων νήσων. Οι πιο υποψιασμένοι, ωστόσο, δεν υπολογίζουν την Κυλλήνη, απλά ως ένα πέρασμα για τις απέναντι ακτές. Σταματούν εδώ, διαλέγουν ένα δωμάτιο σε ένα από τα αξιόλογα ξενοδοχεία που έχουν χτιστεί σ’ αυτή την πλευρά του νομού Ηλείας και απολαμβάνουν ήσυχες διακοπές κοντά στη θάλασσα και με αρκετές νυχτερινές συγκινήσεις, όποτε το χρειαστούν. Από την Κυλλήνη, άλλωστε, ξεκινά προς τα βόρεια μια από τις μεγαλύτερες σε μήκος αμμουδερές παραλίες της Ελλάδας, που φτάνει σχεδόν μέχρι τον Άραξο. Αν, μάλιστα, είσαι κυνηγός της ηρεμίας και της γαλήνης, διαλέγεις ένα σαββατοκύριακο όχι στην υψηλή περίοδο και ζεις την αυθεντικότητα του τοπίου, παρέα με τους μόλις 1079 μονίμους κατοίκους του χωριού, που αποτελεί (για λίγο καιρό ακόμη) την έδρα του δήμου Κάστρου Κυλλήνης. Αυτές τις ημέρες, μάλιστα, οι κάτοικοι της Κυλλήνης έχουν βγει στους δρόμους, διαμαρτυρόμενοι για την απόφαση ονομασίας του νέου δήμου που θα προκύψει από τη συνένωση της Κυλλήνης, της Ανδραβίδας, των Λεχαινών και της Βάρδας, σε δήμο “Ανδραβίδας-Κυλλήνης”, στο πλαίσιο του σχεδίου “Καλλικράτης”. Όλα αυτά, φυσικά, δεν χρειάζεται να σε πτοήσουν. Ξεκίνα με κατεύθυνση την Πάτρα και φτάσε στην Κυλλήνη, σε περίπου 3 ώρες (πρώτα ο θεός και ο “δαίμων” των έργων στην Κορίνθου-Πατρών).

Ξεκίνα την περιήγησή σου από την Ιερά Μονή Βλαχέρνας, που έχει γίνει διάσημη σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, λόγω της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας Βλαχέρνας. Το μοναστήρι που είναι αφιερωμένο στη Γέννηση της Θεοτόκου, βρίσκεται μόλις 2,5 χιλιόμετρα νότια του λιμανιού, μέσα σε μία υπέροχη κοιλάδα, γεμάτη με ελαιώνες και βλάστηση κάθε είδους, που δημιουργεί ιδανικό και φιλόξενο περιβάλλον, για μια φιλόξενη και ανοικτή στους πιστούς μονή, που, άλλωστε, στεγάζει στον περίβολό του και ένα γηροκομείο. Χτίστηκε γύρω στον 12ο αιώνα και πήρε το όνομά του σε ανάμνηση της Μονής Βλαχερνών της Κωνσταντινούπολης. Το καθολικό του μοναστηριού είναι μία τρίκλιτη βασιλική με εξωνάρθηκα, εσωνάρθηκα, πρόναο και κυρίως ναό. Από την αρχιτεκτονική της αντιλαμβάνεσαι ότι οι Φράγκοι την είχαν εν μέρει μετατρέψει σε εκκλησία γοτθικού ρυθμού και γι αυτό μέσα στο ναό σώζονται τάφοι παλαιών Φράγκων ευγενών με ανάγλυφα οικόσημα και λατινικές επιγραφές. Στο εσωτερικό του ναού θα έχεις τη δυνατότητα να θαυμάσεις, ανάμεσα σε πολλές αξιόλογες αγιογραφίες, την εικόνα της Παναγίας. Αν επισκεφτείς το μοναστήρι στις αρχές Σεπτεμβρίου, όταν το καλοκαίρι θα κρατά ακόμη τη ζέστη του και η θάλασσα θα είναι στην ιδανική θερμοκρασία για βουτιές, θα μπορέσεις να βρεθείς και στο πανηγύρι της Παναγίας, στις 8 του μηνός, από τα ωραιότερα της Πελοποννήσου.

Αν στρέψεις το βλέμμα σου προς το νότο, σε όποιο σημείο της γύρω περιοχής κι αν βρεθείς, θα μπορέσεις; να διακρίνεις ένα πελώριο κάστρο, που δείχνει εξαιρετικά διατηρημένο και δεσπόζει στην κορυφή του λόφου Χελωνάτα, στα 250 μέτρα υψόμετρο. Από την κορυφή του λόφου το κάστρο προστάτευε στα χρόνια της Φραγκοκρατίας και αργότερα, το σημαντικότατο εμπορικό λιμάνι της Γλαρέντζας, αλλά και την πρωτεύουσα του πριγκιπάτου Ανδραβίδα. Το κάστρο χτίστηκε  από τους Φράγκους  και ονομάστηκε Clermont (στα ελληνικά “Χλεμούτσι”). Αργότερα πήρε την ονομασία Tornese, καθώς, σύμφωνα με την παράδοση, εδώ βρισκόταν το φράγκικο νομισματοκοπείο των τορνέσιων νομισμάτων. Η εικόνα του κάστρου εντυπωσιάζει όλο και περισσότερο όσο το πλησιάζεις και διακρίνεις τα αρχιτεκτονικά του στοιχεία. Αποτελείται από δύο περιβόλους, με τον εξωτερικό περίβολο σε σχήμα πολυγωνικό. Στην περίμετρο των τειχών , βλέπει κανείς υπολείμματα κτισμάτων από την αρχική του κατασκευή του 13ου αιώνα, ενώ στο εσωτερικό του σώζονται ερείπια κτιρίων, με πιο καλοδιατηρημένο ένα τουρκικό τζαμί. Η σημερινή διαμόρφωση του κάστρου έγινε, σε ένα μεγάλο βαθμό, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Σε άμεση σχέση με το Χλεμούτσι, πάνω στη θάλασσα, η προστασία της περιοχής της Κυλλήνης ξεκινούσε με τη Γλαρέντζα, από τις σημαντικότερες παραθαλάσσιες οχυρώσεις της Πελοποννήσου, κατά την εποχή της Φραγκοκρατίας. Χτίστηκε από τους Βιλλεαρδουίνους του πριγκιπάτου της Αχαΐας στη θέση της αρχαίας Κυλλήνης και χρησίμευσε ως λιμάνι της Ανδραβίδας, που ήταν πρωτεύουσα του πριγκιπάτου. Τμήματα των οχυρώσεων και του εσωτερικού σώζονται και σήμερα, όχι όμως σε καλή κατάσταση.

Ακόμη νοτιότερα, πολύ κοντά στη θάλασσα και στο δυτικότερο σημείο της Πελοποννήσου, βρίσκονται οι ιαματικές πηγές της Κυλλήνης. Βρίσκονται ανάμεσα σε δύο αμμόλοφους, σε μια περιοχή με πυκνή βλάστηση και μεγάλα δέντρα (ευκαλύπτους) που είχε φυτέψει στην περιοχή η  εταιρεία που εκμεταλλευόταν τα λουτρά, στα τέλη του 19ου αιώνα. Φυσικά, η ιστορία των πηγών χάνεται στα βάθη των αιώνων. Στο συγκεκριμένο σημείο, κατά την αρχαιότητα, βρίσκονταν ιερά του Ασκληπιού, της Αφροδίτης και άλλων θεών, ενώ το υδροθεραπευτήριο λειτουργούσε τόσο στα αρχαία, όσο και στα μετέπειτα ρωμαϊκά χρόνια, όπως, άλλωστε, μαρτυρούν τα ερείπια των ρωμαϊκών λουτρών που βλέπει κανείς στην περιοχή. Οι πηγές, ωστόσο, είχαν εγκαταλειφθεί για αιώνες και, μόλις, το 1890, άρχισε η αξιοποίησή τους, από την εταιρεία των σιδηροδρόμων Πειραιώς-Αθηνών-Πελοποννήσου. Τότε κατασκευάστηκε και παρακαμπτήρια σιδηροδρομική γραμμή προς τα Λουτρά με αφετηρία τα Καβάσιλα. Επίσης, δημιουργήθηκε υδροθεραπευτήριο, εγκαταστάσεις ωτορινόπλυσης και ψεκασμών του λάρυγγα, αλλά και ξενώνες, αγορά, πάρκα κλ.π. Τα λουτρά ξαναβρήκαν την αίγλη τους μετά το 1951, αφού στη διάρκεια του πολέμου καταστράφηκαν και ως και σήμερα λειτουργούν, σε συνδυασμό με πολυτελείς ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις. Όσο για τις ιαματικές ιδιότητες των λουτρών, θεωρείται ότι ενδείκνυνται για τη θεραπεία δερματοπαθειών, ρευματισμών, νευραλγιών, ημικρανιών, παθήσεων του αναπνευστικού κ.α.

Αφού θα έχεις γνωρίσει όλα όσα θα πρέπει στην πλευρά της στεριάς, στην ανοικτή θάλασσα, μόλις λίγες εκατοντάδες μέτρα από την ακτή δυτικά του λιμανιού, βρίσκεται το νησάκι της Καυκαλίδας. Ο πιο εύκολος τρόπος για να το προσεγγίσεις είναι με βάρκα, αν και δεν είναι λίγοι εκείνοι που φτάνουν ως εδώ κολυμπώντας. Άλλωστε, σύμφωνα με την παράδοση, συνδεόταν στο παρελθόν με τη στεριά, με μια στενή λωρίδα γης. Ακόμη και σήμερα, το νησάκι αγγίζει σχεδόν την ακτή με τη βοήθεια βράχων και σημείων με ελάχιστο βάθος, σε βαθμό που η πιθανότητα να ήταν κάποτε κομμάτι της ξηράς, φαντάζει πολύ μεγάλη. Ο χαρακτηριστικός φάρος πάνω στο νησάκι  κατασκευάστηκε το 1906 και έχει ύψος πύργου 15 μέτρα και εστιακό ύψος 19 μέτρα. Είναι κατασκευασμένο από πέτρα και σκυρόδεμα. Στην Καυκαλίδα θα δεις ερείπια παλαιού ναού και ρωμαϊκών κτισμάτων.

Κυλληνη Παραλιες

Για τους λάτρεις των απέραντων αμμουδερών παραλιών και της θάλασσας του Ιονίου, με τα κρύα, πεντακάθαρα νερά, το κολύμπι στα νερά της Κυλλήνης είναι μια υπέροχη εμπειρία. Αληθινά εξωτική φαντάζει η αμμουδιά μπροστά στα Λουτρά της Κυλλήνης, με έκταση που φτάνει τα 6 χιλιόμετρα. Γνωρίστε, επίσης, την παραλία Robinson, που βλέπει στα νησιά του Ιονίου, την Ανάληψη, που βρίσκεται μόλις 2 χιλιόμετρα από το Κάστρο και παίρνει γαλάζια σημαία για την καθαρότητα των νερών και την παραλία “Καλαμιάς”, μια, ακόμη μεγάλη αμμουδιά, με οργανωμένη πλαζ και πολύ ψιλή άμμου. Πιο αριστερά θα ανακαλύψετε την αμμουδιά με το όνομα “Πετρέλαια” που ονομάστηκε έτσι, επειδή εκεί έγιναν πριν χρόνια προσπάθειες για ανεύρεση πετρελαίου και την παραλία Καυκαλίδας, ακόμη μια ωραία αμμουδιά, με θέα το ομώνυμο νησάκι. Μάλιστα, από την παραλία, οι πιο θαρραλέοι κολυμπούν ως απέναντι. Τέλος, η παραλία με το όνομα Μιμόζα, είναι το θέρετρο των αξιωματικών της 117 πτέρυγας μάχης Ανδραβίδας και θα τη βρείτε πολύ κοντά στο λιμάνι της Κυλλήνης να βλέπει προς το Βοριά.